رابطة بین سطح هوشبهر با عوامل آمادگی جسمانی دانش آموزان کم توان ذهنی

هدف از پژوهش حاضر، تعیین رابطة بین سطح هوشبهر با عوامل آمادگی دانش­آموزان کم­توان ذهنی بود. روش این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است که در آن تعداد 355 دانش­آموز کم­توان ذهنی (160 پسر و 195 دختر) در دامنة سنی 22-16 سال، از بین کلیة دانش­آموزان کم­توان ذهنی مدارس دارای مقاطع پیش­حرفه­ای و حرفه­ای شهر تهران (1663 نفر) انتخاب شدند. برای اندازه­گیری عوامل آمادگی جسمانی از مجموعه آزمون یوروفیت ویژه استفاده شد. سطح هوشبهر و سوابق پزشکی دانش­آموزان نیز از پرونده­های تحصیلی، مشاوره، و سلامت آنان استخراج شد. نتایج آزمون­ همبستگی اسپیرمن نشان داد که به­جز انعطاف­پذیری، بین سطوح هوشبهر با سایر عوامل آمادگی جسمانی در دانش­آموزان کم­توان ذهنی ارتباط معنا‌داری وجود دارد؛ بدین­معنا­که دانش­آموزانی که سطح هوشبهر بالاتری دارند از تعادل، استقامت عضلانی، قدرت، سرعت، و استقامت قلبی ـ تنفسی بالاتری برخوردارند. پیشنهاد می­شود در آموزش هر نوع فعالیت بدنی و ورزشی، و همچنین در طراحی برنامه­های تمرینی، توانمندی­های افراد در سطوح مختلف هوشبهر مورد توجه قرار گیرد.